Kubur dan Taman Peringatan

Kewujudan taman-taman peringatan sehingga menjadi medan/lubuk wang kepada pengusahanya, pada pandangan saya, bertitik tolak daripada wujudnya manusia yang menghargai dunia lebih daripada kehidupan yang abadi. Kewujudannya juga berpunca daripada sikap manusia yang suka menunjuk-nunjuk dan yang lebih parah, mereka telah tersilap dalam memahami erti kasih, cinta, dan sayang kepada ahli keluarga mereka yang mati. 

Teringat saya pada kata-kata seorang jiran saya yang sudah berumur, yang pada waktu itu kerja sementaranya ialah mengambil upah membuat binaan di atas kuburan seperti yang diminta oleh ahli keluarga/waris si mati (kini beliau sudah menghentikan kerjaya sementaranya itu). Walaupun bekerjaya demikian, beliau agak sinikal hingga berkata lebih kurang begini kepada saya, “Masa mak bapak hidup tak nak tunjukkan kasih sayang, dah mati baru nak beria-ia”.

Oleh sebab kata-katanya itu mudah dicerna, tanpa rasa berbelah bahagi saya bersetuju dengan kata-katanya itu. (Saya simpan kata-katanya itu untuk menjadi peringatan kepada diri ini.) Perlu apa kita mengeluarkan belanja ribuan ringgit untuk membuat binaan konkrit yang bertingkat-tingkat lengkap dengan salutan marmar atau jubin, malah sesetengahnya dilengkapi dengan bangku konkrit untuk dijadikan sebagai tempat duduk di sisi kubur ibu bapa atau ahli keluarga kita?

Di negara kita, taman-taman peringatan (perkuburan sebenarnya) untuk yang bukan Islam memang tidak sukar untuk ditemukan. Pernah arwah rakan saya terpedaya oleh taman peringatan itu. Kerana tidak tahu akan peranan taman peringatan itu yang sebenarnya, dia dan isterinya masuk ke kawasan taman peringatan yang terletak di tepi lebuh raya itu dan terkejut apabila mengetahui taman peringatan itu ialah kawasan perkuburan! 

Saya tidak pasti sama ada taman peringatan untuk umat Islam wujud di mana-mana bahagian di negara kita ini atau sebaliknya kerana saya tidak pernah menemukannya di tempat-tempat yang pernah saya kunjungi. Tetapi di Indonesia sana, di Karawang Timur, Jakarta, sudah ada Al-Azhar Memorial Garden yang berkeluasan 25 hektar bagi menempatkan 5,000 kubur orang Islam. Harga setiap kubur ini berjulat antara RM25 juta Rupiah hingga 8 bilion Rupiah (RM8,000-RM2.5 juta)! Layarilah laman web ini – http://www.alazharmemorialgarden.com/funeral.html

Daripada satu aspek, hati kita berasa senang apabila melihat kawasan perkuburan yang demikian – dilitupi rerumput yang menghijau, tersusun dan teratur. Hal ini berbeda dengan kawasan-kawasan perkuburan yang biasa dan kerap kita temukan di negara ini – ditumbuhi oleh pelbagai jenis pohon besar, tidak teratur dan gersang daripada rerumput. Sehingga demikian, kawasan-kawasan perkuburan itu benar-benar menjadi kawasan yang menakutkan dan sesetengahnya sangat sinonim sebagai kawasan berhantu!

Apabila tubuh ini tidak lagi dikenal sebagai tubuh atau badan sebaliknya dikenal sebagai jenazah atau mayat, apakah yang kita harapkan daripada ahli keluarga yang kita tinggalkan? Tentulah kita mengharapkan jenazah kita disempurnakan dengan selayaknya – dimandikan, dikafankan, disembahyangi, ditalkinkan, dan kemudiannya dikebumikan. Selebihnya, kita berharap agar waris kita tidak putus-putus mendoakan kesejahteraan dan keselamatan roh kita di alam abadi berkat rahmat Allah.

Membelanjakan wang hingga jutaan ringgit semata-mata untuk memastikan kubur ibu bapa kita cantik sangat tidak wajar. Yang wajar ialah kita membelanjakan wang jutaan ringgit untuk membina masjid, surau, madrasah-madrasah pengajian, dan kita niatkannya atas nama ibu bapa kita. Dengan perbuatan yang demikian, kita insya-Allah mungkin telah membantu mencahayai kubur ibu bapa kita hingga menampakkan lorong untuk mereka ke jannah-Nya.