Menuju PRU 13: Perak

Seperti yang dinyatakan dalam siaran yang lalu, PRU 12 sudah lebih dua tahun (2 tahun 7 bulan) berlalu. Hal ini bermaksud bahawa kerajaan yang memerintah Persekutuan Malaysia dan kerajaan-kerajaan yang memerintah 13 buah negeri lain serta Wilayah Persekutuan hanya mempunyai tempoh sekitar dua tahun sahaja lagi untuk berkuasa. Selepas tempoh itu, kerajaan (Parlimen dan Dewan Undangan Negeri) mesti dibubarkan bagi membolehkan rakyat memilih kerajaan yang baharu.

Apabila menyebut dibubarkan, entah betul entah tidak, ada khabar yang mengatakan bahawa Parlimen bakal dibubarkan pada tahun hadapan. Jika benar-benar berlaku pembubaran Parlimen dan Dewan Undangan Negeri, kerajaan sedia ada telah memendekkan mandat yang diberikan rakyat kepada mereka. Khabar itu tidak pula menyatakan rasional pembubaran awal itu. Walau bagaimanapun, semuanya hanya khabar angin (tetapi khabar angin di Malaysia, kata orang, selalu menjadi khabar sahih).

Kerajaan Negeri Sarawak yang sudah hampir tamat tempoh pemerintahannya sampai kini masih belum membubarkan Dewan Undangan Negerinya. Adakah hal ini ada kaitannya dengan khabar angin yang mengatakan bahawa pilihan raya umum bakal diadakan pada tahun hadapan supaya pilihan raya negeri Sarawak dapat diadakan bersekali dengan pilihan raya umum? Mengapakah berlaku begitu?

Perkara yang sedang bermain-main dalam kepala pemuka BN yang menguasai Dewan Undangan Negeri Sarawak itu (malah dalam kepala Pengerusi BN sendiri) hinggakan sampai sekarang masih berteka-teki tentang tarikh pembubaran itu tidaklah dapat kita baca. Adakah kerana risikan yang dibuat oleh pihak mereka dan pihak yang bekerja dengan mereka memperoleh maklumat yang kurang menyenangkan? Kita tunggulah. Walau apa-apa pun alasan dan strategi mereka, pilihan raya tetap akan diadakan, insya-Allah.

PRU 12 Mac 2008 lalu menyaksikan tiga buah negeri ramalan YBhg Tun Daim – Kedah, Pulau Pinang, dan Selangor – benar-benar bertukar kerajaan, daripada BN kepada PR. Barangkali YBhg Tun Daim tidak sempat membuat risikan di Perak. Perak, pada PRU 12 itu, menerima nasib yang sama dengan tiga buah negeri itu – bertukar kerajaan. Daripada 59 DUN yang terdapat di negeri itu, BN menang 28 manakala yang selebihnya (31) disapu oleh Pakatan Rakyat – 18 DAP, 7 PKR, 6 PAS.

Walaupun DAP mendominasi bilangan kerusi di Perak berbanding dengan parti lain dalam PR, Wakil Rakyat daripada parti itu tidak dipilih sebagai MB. Hal ini berlaku demikian kerana Undang-undang Tubuh Kerajaan Negeri Perak menetapkan bahawa MB mestilah dipilih daripada kalangan wakil Melayu yang beragama Islam. Atas semangat musyawarah (?), setelah diperkenankan oleh Ke Bawah DYMM Paduka Seri Sultan Perak, Pakatan Rakyat telah bersetuju supaya Wakil Rakyat daripada PAS menjadi MB negeri itu.

Hal ini khabarnya telah mendorong DAP untuk memilih ahli mereka daripada kalangan orang Melayu-Islam sebagai calon Wakil Rakyat pada PRU 13 yang akan datang. Mereka berandaian bahawa jika pada PRU 13 kelak mereka sekali lagi mendominasi jumlah kerusi yang dimenangi, pastilah wakil mereka yang akan dilantik sebagai MB.

Sebenarnya, jika hal ini benar-benar dilakukan oleh DAP, banyak orang yang akan “membuka mata” dengan seluas-luasnya. Orang akan menuduh DAP tidak mempunyai semangat setia kawan yang tinggi kerana sengaja memilih orang Melayu daripada parti mereka sebagai calon bagi menutup peluang calon Melayu daripada parti lain untuk menjadi MB. Orang akan melihat, berapa banyak ahli DAP yang berbangsa Melayukah yang akan dipilih oleh pemuka parti itu sebagai calon mereka dalam PRU 13? Seorang sahajakah atau lebih daripada tiga orang? Orang akan bertanya juga, mengapakah baru sekarang hendak menonjolkan lebih banyak calon Melayu di Perak? Kemudian, seandainya lebih daripada tiga orang Melayu dipilih oleh mereka sebagai calon di Perak, adakah mereka akan memilih calon Melayu dalam jumlah yang sama di negeri lain?

Di Perak, pada PRU 12 itu, DAP memenangi semua 18 kerusi DUN yang ditandinginya. Daripada jumlah itu, hanya dua kawasan DUN sahaja yang dimenangi mereka dengan majoriti di bawah 900 undi, iaitu di Pokok Asam (865 undi) dan Kepayang (490 undi). Dua lagi kawasan DUN dimenangi mereka dengan majoriti di bawah 1500 undi, iaitu di Malim Nawar (1362 undi) dan Sungkai (1454 undi). Yang lain dimenangi mereka dengan majoriti yang agak selesa.

BN bertanding di semua DUN (59) pada PRU 12 lalu. Seperti yang dinyatakan, mereka memenangi tidak sampai separuh daripada jumlah kerusi yang ditandingi (28). Daripada jumlah kerusi yang dimenangi itu, 8 kerusi dimenangi mereka dengan majoriti di bawah 920 undi. Malah, ada yang dimenangi hanya dengan majoriti 95 undi (Alor Pongsu).

PKR bertanding di 20 kawasan DUN tetapi menang 7 kerusi sahaja. Tiga daripadanya dimenangi dengan majoriti di bawah 570 undi.

PAS bersaing di 21 kawasan DUN, tetapi cuma menang di enam kawasan sahaja. Berdasarkan majoriti yang diperoleh, kedudukan mereka masih belum mantap. Majoriti undi yang diperoleh mereka di tiga DUN tidak memperlihatkan prestasi yang menggalakkan. Ada yang dimenangi dengan majoriti 72 undi (Lubok Merbau), 547 undi (Selinsing), dan 899 undi (Changkat Jong). Majoriti terbaik diperoleh mereka di Pasir Panjang (4474 undi).

PAS mungkin boleh menebus kekalahan mereka di tangan UMNO-BN di beberapa kawasan yang mereka tewas dengan majoriti kecil, seperti di Pengkalan Baharu (14 undi), Alor Pongsu (55 undi), Kubu Gajah (66 undi), Manjoi (348 undi), Selama (355 undi), Rungkup (454 undi), Kamunting (555 undi), Sungai Rapat (636 undi), Manong (749 undi), dan Trong (916 undi). Walau bagaimanapun, mereka berpotensi untuk kalah di kawasan yang mereka (PAS) menang sekarang berdasarkan majoriti di atas. Oleh sebab itu, PAS sangat perlu menggembleng tenaga untuk menambah bilangan kerusi DUN yang dimenangi mereka.

Hakikatnya Perak, seperti Selangor, sukar untuk dirampas oleh BN pada PRU 13 yang akan datang. Dasar-dasar yang diperkenalkan oleh BN dalam kerajaan pusat menjadi penentu, sama ada Perak akan berada di tangan BN ataupun di tangan PR. Sebagai contohnya, menaikkan harga petrol, sama ada melalui perisytiharan ataupun secara sembunyi-sembunyi, menaikkan harga gula dengan alasan yang konkrit atau dengan alasan yang bodoh, dapat menjadi penyebab penolakan rakyat terhadap BN. Kenaikan harga barangan itu bukan dilakukan oleh kerajaan BN Perak apatah lagi oleh kerajaan PR Selangor, Perak, Kedah, Kelantan, dan Pulau Pinang.

Apakah strategi yang dirangka oleh BN sekarang? Merangka strategi untuk mengekalkan kuasa, atau merangka strategi untuk merampas kuasa melalui pilihan raya, atau merangka strategi untuk merampas kuasa dengan cara yang dilakukannya di Perak?